ศิลปะ: สาวกลาสโกว์ สร้างงานศิลปะจากของที่พบในตู้เย็น
แจคกี สร้างฉากเล็กๆ เพื่อถ่ายภาพไปราว 70 ชิ้นแล้ว และหวังว่าวันหนึ่งจะได้ตีพิมพ์งานเป็นหนังสือ "แต่ก่อนจะถึงวันนั้น ฉันจะพยายามทำให้วันที่มืดหม่นนี้สดใสขึ้นสำหรับตัวฉันและคนอื่นด้วย" https://www.boonnews.tv/n27656
ทักษะสร้างงานศิลปะภาพแบบมาโคร (macro photography)
ช่วงกลางดึก แจคกี กอร์ดอน ชอบไปเปิดตู้เย็นหาของ ไม่ใช่เพราะเธอหิว แต่เพื่อหาแรงบันดาลใจสำหรับงานศิลปะขนาดจิ๋วชิ้นต่อไป
การล็อกดาวน์ ทำให้หญิงวัย 63 ปีจากเมืองกลาสโกว์ในสกอตแลนด์ หันมาใช้ทักษะสร้างงานศิลปะภาพถ่ายของฉากเหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิตโดยใช้อาหารเป็นฐาน
นักวิจัยและที่ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตผู้นี้บอกว่าเธอเป็นช่างภาพมือสมัครเล่น ก่อนหน้านี้ เธอชอบถ่ายภาพโลกภายนอก ไม่ว่าจะเป็นทิวทัศน์หรือสัตว์ แต่เมื่อเกิดวิกฤตโควิด-19 และไม่สามารถเดินทางไปไหนมาไหนได้ เธอหันมาถ่ายภาพสุนัขแทน แต่ก็เริ่มสงสารที่ใช้มันเป็นแบบทั้งวัน แจคกีจึงได้เริ่มถ่ายภาพแบบมาโคร (macro photography) หรือภาพของชิ้นเล็กๆ
ใช้อาหารเป็นฉากหลัง
หลังเริ่มเบื่อการถ่ายรูปสิ่งของทั่วไปแบบใกล้ๆ เช่น ดอกไม้ เธอจึงเริ่มถ่ายรูปหุ่นคนตัวเล็กๆ โดยใช้อาหารเป็นฉากหลัง
"ภาพเหตุการณ์ขนาดย่อชิ้นแรกของฉันเป็นนักเดินจากภูมิภาคนอร์ดิกที่เดินลุยไปตามทางที่มีถั่วแช่แข็ง ฉันพยายามอยู่นานกับภาพแรกๆ เหล่านั้น ฉันกับแฟน พอล ต้องกินถั่วแช่แข็งอยู่หลายวัน"
"อย่างไรก็ตาม ฉันก็เริ่มติดใจ"
ฉากที่มีวิศวกรระบบรางกำลังขุดหลุมที่เต็มไปด้วยไข่แดง
การคิดเหตุการณ์แต่ละฉากต้องใช้ความพยายาม ลองผิดลองถูก เธอกับพอลต้องกินไข่ต้มเป็นอาหารเย็นหลังจากสร้างฉากที่มีวิศวกรระบบรางกำลังขุดหลุมที่เต็มไปด้วยไข่แดง
"การจัดหุ่นตัวเล็กๆ ให้เข้าที่เป็นงานที่ต้องใช้ความรัก ...มันเหนียวมือไปหมด พวกมันไม่ค่อยให้ความร่วมมือเท่าไหร่ ต้องใช้เวลาสองสามชั่วโมงกว่าที่จะเข้าที่"
ฉากบางฉากเป็นตัวแทนของกิจกรรมที่เธอคิดถึงแต่ไปทำไม่ได้เพราะการระบาดของโควิด-19 เช่นการไปท่องเที่ยวรอบโลก หรือการเดินทางไกลไปตามแนวชายฝั่ง
ได้ไอเดียจากสิ่งที่อยู่ในตู้เย็น หรือที่อยู่ในตู้
"ส่วนใหญ่แล้ว ฉันได้ไอเดียจากสิ่งที่อยู่ในตู้เย็น หรือที่อยู่ในตู้ บ่อยครั้งนึกขึ้นได้กลางดึกเพราะฉันเป็นคนนอนหลับไม่ค่อยดี"
ปีเตอร์ พ่อของแจคกี เป็นคนที่ทำให้เธอสนใจการถ่ายภาพ ตั้งแต่เด็กๆ เธอหลงใหลในกระบวนการล้างฟิล์มและพิมพ์ภาพถ่ายของพ่อ
"เวลาไปเที่ยวกับครอบครัว พ่อจะชอบเลือกเครื่องดื่มให้เราเพื่อที่จะได้สีต่างๆ หลากหลายจนกว่าจะตรงกับภาพที่เขาคิดไว้ในหัว"
"พ่อเสียไปเมื่อปี 2002 บ่อยครั้งที่ฉันหวังว่าเราจะสามารถถ่ายรูปด้วยกันได้อยู่"
"โจน แม่ของฉัน ยังคงคอยสนับสนุนให้ฉันมั่นใจในตัวเองด้วยการคอยแสดงความคิดเห็นเรื่องงาน"
ถึงตอนนี้ แจคกี สร้างฉากเล็กๆ เพื่อถ่ายภาพไปราว 70 ชิ้นแล้ว และหวังว่าวันหนึ่งจะได้ตีพิมพ์งานเป็นหนังสือ
"แต่ก่อนจะถึงวันนั้น ฉันจะพยายามทำให้วันที่มืดหม่นนี้สดใสขึ้นสำหรับตัวฉันและคนอื่นด้วย"
Posted in : BBC NEWS I ไทย - ข่าวต่างประเทศ
Posted on : 24 ธันวาคม 2020