...ตามธรรมชาติแห่งความเป็นจริงสิ่งที่เกิดขึ้นใน อดีต-ปัจจุบัน-อนาคต เกิดขึ้นพร้อมกันหมด ในขณะที่เธอคิดถึงปัจจุบันอยู่นี้ อดีตและอนาคตก็กำลังดำเนินไปพร้อมกันหมด แต่ระบบประสาทของเธอ ไม่สามารถที่จะรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นนอกเหนือจากปัจจุบันได้ อดีตปรากฏขึ้นอย่างเชื่องช้า และอนาคตปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว เกินกว่าที่ระบบประสาทของเธอจะรับได้”

ระบบประสาทของคนเรามีคุณสมบัตินอกเหนือไปจากที่นักฟิสิกส์และนักชีววิทยาเข้าใจกัน แม้ว่าความเชื่องช้าของอดีตและความรวดเร็วของอนาคตจะผ่านระบบประสาทของเราไป โดยที่เราไม่สามารถที่จะรับรู้ได้เลย แต่ถึงกระนั้น โครงสร้างของระบบประสาทก็ทำการบันทึกอดีตและอนาคตที่ผ่านไปไว้ทั้งหมด การบันทึกดังกล่าวเกิดขึ้นในระดับเซลล์ แม้สมองของเราจะไม่รับรู้ แต่เซลล์ทุกเซลล์ในร่างกายของเราจำอดีตและรู้อนาคต โดยที่สมองของเราไม่ได้ระแวดระวังในความจำและความรู้เหล่านี้

คนเราอธิบายการบันทึกความจำในระดับเซลล์เหล่านี้ว่าเป็น "กรรม" หรือเป็นภาวะแห่งเหตุจากอดีตชาติ มาปรากฏผลในปัจจุบันชาติ ทำให้เรามีประสบการณ์ชีวิต สภาพร่างกาย และสุขภาพ ในทิศทางที่เป็นผลสืบเนื่องมาจากการกระทำในอดีต คนเราคำนึงถึงความเป็นไปได้ในทิศทางที่จำกัดเกินไปเพราะความจำในระดับเซลล์เหล่านี้ เป็นทั้งความจำจากอดีตและอนาคต

แม้ปัจจุบันจะปรากฏความเป็นจริงที่สะท้อนจากความจำทั้งในอดีตและอนาคต แต่ปัจจุบันก็เป็นจุดที่มีพลังอำนาจ ที่คนเราสามารถสร้างความเป็นไปได้ในเส้นทางใหม่เพื่อ ลบล้าง หรือ แก้ไข ได้ทั้ง "อดีต" และ "อนาคต"

กระบวนการในระดับลึกของจิตก็มีความจำและความรู้เหล่านี้เช่นกัน คนเราจะรื้อฟื้นความจำหรือเข้าถึงแหล่งของความรู้นี้ได้ก็ต่อเมื่อเราละจากสภาวะที่ร่างกายตอบสนองต่อระบบประสาท และจังหวะของมันซึ่งจำกัดอยู่เพียงการรับรู้ข้อมูลในปัจจุบันเท่านั้น ภาวะของการปรับเปลี่ยนนี้มักเกิดขึ้นอย่างฉับพลันตามธรรมชาติ โดยที่เราไม่รู้ตัว แต่ก็เป็นสิ่งที่ฝึกฝนได้และทำให้เกิดขึ้นได้ดังเจตนาเช่น การฝึกจิตใจให้หยุดนิ่ง การฝึกสมาธิ การฝึกความคิดให้อยู่กับปัจจุบัน เป็นต้น

เมื่อใดที่สติสัมปชัญญะปรับเปลี่ยนไปสู่ภาวะที่ทำให้เราระลึกถึงอดีตและรู้อนาคตได้ เราจะมองเห็นธรรมชาติของตัวตนของเราได้กว้างขึ้นจากภาวะตามปกติ เราจะเห็นได้ไม่มากก็น้อย ว่าตัวตนของเรากำลังดำเนินวิถีชีวิตอยู่บนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นทางใด อนาคตของเราอยู่บนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้หลากหลาย ก็เกิดขึ้นพร้อมกันกับปัจจุบันที่เราจดจ่ออยู่นี้ และมันก็ผ่านระบบประสาทของเราไปอย่างรวดเร็ว จนเราไม่สามารถจะรับรู้ได้ เราจึงรู้และเห็นปัจจุบันของเราเพียงเส้นทางเดียว อนาคตบนความเป็นไปได้อันหลากหลายดำเนินไปพร้อมกันกับปัจจุบัน และมันก็ยังมีอดีตบนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้นั้น ๆ ซึ่งแตกต่างไปจากอดีตบนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่เราจดจ่ออยู่ในขณะนี้

เราจะรับรู้อดีตหรืออนาคตจากต่างเส้นทางเหล่านี้ได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับว่า ความรู้สึกนึกคิด เจตนา และสติสัมปชัญญะของเรา ดึงดูดประสบการณ์บนเส้นทางเหล่านี้ มาสู่เส้นทางปัจจุบันได้มากน้อยเพียงใด อนาคตเกิดจากการเลือกเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ของเราซึ่งดึงดูดประสบการณ์จากต่างเส้นทางให้มาปรากฏและรับรู้ได้ในปัจจุบัน อดีตของเราบนแต่ละเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ มีปัจจุบัน และอนาคตของมันแตกต่างกันไป อดีตจำเพาะในเส้นทางหนึ่ง ๆ จะส่งผลให้เกิดประสบการณ์อนาคตในเส้นทางจำเพาะนั้น ๆ

ดังนั้น เส้นทางแห่งความเป็นไปได้อันหลากหลายจึงประกอบไปด้วยอดีตและอนาคต ซึ่งดำเนินไปพร้อมกันหมดบนหลายเส้นทางอย่างเป็นอนันต์ เส้นทางชีวิตของคนเราดำเนินไปพร้อมกันหมดในหลายชาติภพและหลายมิติ เราจะสัมผัสหรือรื้อฟื้นความจำในระดับเซลล์ได้ก็ต่อเมื่อเรามีสติอยู่กับปัจจุบัน แล้วติดตามเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นใดเส้นหนึ่ง และย้อนกลับไปหาอดีตจำเพาะของเส้นทางนั้น ๆ ปัจจัยในอดีตของเราเป็นสิ่งที่พยากรณ์ไม่ได้เช่นเดียวกันกับปัจจัยในอนาคต ความคิดสร้างสรรค์ในอดีตของเรารอคอยการค้นพบเช่นเดียวกันกับความคิดสร้างสรรค์ในอนาคต

นี่คือเหตุผลที่คนมีสติสัมปชัญญะ มีสติที่มั่นคงอยู่กับปัจจุบันเท่านั้น ที่จะสามารถเห็นอดีตและอนาคตได้

ขอขอบคุณข้อมูล: หนังสือโนวาอนาลัย,ข้อความจากต่างมิติ

ขอขอบคุณรูปภาพ: pxhere